Muziekgezelschap Edelweisz

In 1928 is, dankzij het idee van enkele Berg en Dalse muzikanten, Edelweisz opgericht. De vereniging hief zichzelf in de oorlog op, omdat zij weigerde zich aan te sluiten bij de door de bezetter verplicht gestelde "Cultuurkamer". In september 1944 gingen door de gevechtshandelingen alle eigendommen verloren. Nadat de oorlog was afgelopen, werd de vereniging nieuw leven ingeblazen. In de jaren zestig daalde het ledenaantal geleidelijk. Ook landelijk nam de belangstelling voor de fanfaremuziek af. Uiteindelijk moest men in 1975 het moeilijke besluit nemen de vereniging wegens gebrek aan leden op te heffen. Echter in de zomer van 1982 ontwaakte Edelweisz weer uit haar lange winterslaap. Van heel jong tot heel oud grepen velen die een instrument konden vasthouden de kans om iets aan muziek te gaan doen. Het gevolg was een mengelmoesje van koperblaasinstrumenten, saxen, fluiten en zelfs een accordeon. Sommigen konden in het begin geen noot lezen. Als gevolg van die merkwaardige start met diverse instrumenten die niet thuis horen in een fanfare, zitten er in Edelweisz nog steeds verschillende fluitistes. Zodoende is Edelweisz geen fanfare en geen harmonie, en lees je altijd over Muziekgezelschap Edelweisz.